Stożek rogówki (SR)? zapraszmy na: keratoconus.pl
Data dodania: 28-10-2008
Przejdź do strony głównej Wróć do kategorii z sieci www
Stożek rogówki (keratoconus) jest wadą wzroku, podczas rozwoju której, normalny okrągły kształt rogówki staje się zniekształcony. Rozwija się wówczas u chorego podobne do stożka (stąd nazwa) wybrzuszenie powodujące znaczące pogorszenie widzenia. Cechą charakterystyczną stożka jest ścieńczenie rogówki w jej części centralnej. Traci ona wtedy swoje właściwości mechaniczne i na skutek ciśnienia wewnątrzgałkowego dochodzi do odkształceń. W takiej sytuacji rogówka nie jest w stanie pełnić swej funkcji optycznej. Obraz widziany przez pacjenta ze stożkiem rogówki jest w części centralnej nieostry. Powstałą w ten sposób wadę wzroku do niedawna właściwie można było korygować wyłącznie za pomocą twardych soczewek kontaktowych (modelujących rogówkę) lub przeszczepu. Obecnie pacjenci mają również dostęp do metod polegającyh na wszczepianiu pierścieni w rogówkę, utrzymujących jej pożadaną krzywiznę (Intacs) lub metod zmierząjących do odbudowy połaczeń kolagenowych wewnątrz struktury rogówki (X-linking i podobne).
Postęp choroby SR jest zazwyczaj powolny i może zatrzymać się na każdym stopniu od umiarkowanego do poważnego. Gdy choroba narasta, rogówka wybrzusza się i staje się coraz cieńsza, stopniowo osiągając nieregularny kształt i czasami tworząc blizny. Najczęstszymi objawami stożka rogówki są pogorszenie się stopnia ostrości wzroku z częstą zmianą wartości
dioptrii okularowej, jednooczne widzenie podwójne i zniekształcenia obrazu, pojawiające się i odchodzące zamazane lub zamglone widzenie oraz towarzyszące temu ciągłe zmiany ostrości wzroku, wrażliwość na światło, która prowadzi do nadmiernej produkcji płynu łzowego.
Bardzo ostrożne szacunki informują o ok. 20-30 tys. osób dotkniętych stożkiem rogówki w Polsce. Inne wskazują nawet na 100 tys. chorych. Bardzo przykrą rzeczą dla "stożkowców" jest ponadprzeciętna ilość błędnych diagnoz stożka, zwłaszcza w jego pierwszej fazie rozwoju, oraz zbyt późne jego wykrywnanie.
Przyczyny powstania SR nie są dokońca znane. Cierpiący na stożek rogówki pacjenci częściej niż inni mają zaczerwienione swędzące i suche oczy, są alergikami, cierpią na przewlekłe zapalenie zatok obocznych nosa, katar sienny i inne zmiany skórne. Osoby ze stożkiem rogówki pocierają oczy częściej i bardziej energicznie i używają zwykle do tego nadgarstka podczas gdy pozostali trą oczy opuszkami palców. Przyjmuje się, że stożek rogówki ma podłoże genetyczne - jest związany z niprawidłowościami podczas łaczenia się genów po zapłodnieniu. Badania wskazują również na nikłe prawdopodobieństwo dziedziczności tego schorzenia.
Po więcej informacji o stożku rogówki zapraszamy na stronę www.keratoconus.pl. Serwis ten zawiera zarówno najważniejsze informacje o tej wadzie, jak również wiadomości na temat metod korekcji/leczenia stożka poczynając od twardych soczewek kontaktowych a skończywszy na przeszczepie rogówki. Serwis jest wzbogacany na bieżąco informacjami o nowych w Polsce metodach jak Intacs oraz X-linking. Na stronie znajduje się baza gabinetów okulistycznych zajmujących się przypadkami stożka rogówki. Można również skorzystać z porad i doświadczenia innych "stożkowców" biorac udział w dyskusji na działającym przy serwisie forum. Serwis obecny jest w internecie od 5 maja 2005 r.
Postęp choroby SR jest zazwyczaj powolny i może zatrzymać się na każdym stopniu od umiarkowanego do poważnego. Gdy choroba narasta, rogówka wybrzusza się i staje się coraz cieńsza, stopniowo osiągając nieregularny kształt i czasami tworząc blizny. Najczęstszymi objawami stożka rogówki są pogorszenie się stopnia ostrości wzroku z częstą zmianą wartości
dioptrii okularowej, jednooczne widzenie podwójne i zniekształcenia obrazu, pojawiające się i odchodzące zamazane lub zamglone widzenie oraz towarzyszące temu ciągłe zmiany ostrości wzroku, wrażliwość na światło, która prowadzi do nadmiernej produkcji płynu łzowego.
Bardzo ostrożne szacunki informują o ok. 20-30 tys. osób dotkniętych stożkiem rogówki w Polsce. Inne wskazują nawet na 100 tys. chorych. Bardzo przykrą rzeczą dla "stożkowców" jest ponadprzeciętna ilość błędnych diagnoz stożka, zwłaszcza w jego pierwszej fazie rozwoju, oraz zbyt późne jego wykrywnanie.
Przyczyny powstania SR nie są dokońca znane. Cierpiący na stożek rogówki pacjenci częściej niż inni mają zaczerwienione swędzące i suche oczy, są alergikami, cierpią na przewlekłe zapalenie zatok obocznych nosa, katar sienny i inne zmiany skórne. Osoby ze stożkiem rogówki pocierają oczy częściej i bardziej energicznie i używają zwykle do tego nadgarstka podczas gdy pozostali trą oczy opuszkami palców. Przyjmuje się, że stożek rogówki ma podłoże genetyczne - jest związany z niprawidłowościami podczas łaczenia się genów po zapłodnieniu. Badania wskazują również na nikłe prawdopodobieństwo dziedziczności tego schorzenia.
Po więcej informacji o stożku rogówki zapraszamy na stronę www.keratoconus.pl. Serwis ten zawiera zarówno najważniejsze informacje o tej wadzie, jak również wiadomości na temat metod korekcji/leczenia stożka poczynając od twardych soczewek kontaktowych a skończywszy na przeszczepie rogówki. Serwis jest wzbogacany na bieżąco informacjami o nowych w Polsce metodach jak Intacs oraz X-linking. Na stronie znajduje się baza gabinetów okulistycznych zajmujących się przypadkami stożka rogówki. Można również skorzystać z porad i doświadczenia innych "stożkowców" biorac udział w dyskusji na działającym przy serwisie forum. Serwis obecny jest w internecie od 5 maja 2005 r.
Przejdź do strony głównej Wróć do kategorii z sieci www